Bawiąc się, możemy tak naprawdę każdego dnia uczyć i rozwijać u naszych pociech nowe umiejętności. I nie mówimy tu tylko o zdolnościach motorycznych czy sprawności fizycznej. Wspólna zabawa to również wspaniała okazja do podjęcia takich aktywności, które nauczą dziecko rozpoznawania emocji swoich oraz innych ludzi, nazywania ich, a także pomogą w ogólnym radzeniu sobie w różnych sytuacjach. Dlaczego rozwój inteligencji emocjonalnej dzieci jest tak ważny?
Czym jest inteligencja emocjonalna?
Według Daniela Golemana, amerykańskiego psychologa, inteligencja emocjonalna jest zdolnością do uczenia się praktycznych umiejętności, na które składają się: samoświadomość, motywacja, kierowanie samym sobą, empatia i dobre relacje z innymi osobami. Ta właśnie umiejętność odpowiada za dobre przystosowanie się do otoczenia, udane relacje międzyludzkie czy nawet sukcesy zawodowe!
Inteligencja emocjonalna u dzieci zaczyna kształtować się już w momencie narodzin, jednak jej właściwy rozwój przypada na wiek przedszkolny. Wówczas dziecko wręcz chłonie otaczający je świat, uczy się rozpoznawać uczucia swoje i innych, a jednocześnie dowiaduje się jak radzić sobie z problemami.
W czasie zabawy warto wykorzystywać dziecięcą ciekawość i chęć naśladownictwa, bo właśnie w ten sposób maluszki poznają otaczający je świat. W tym celu można posłużyć się zabawkami, których w domu znajdzie się na pewno bardzo dużo.
Rozwój inteligencji emocjonalnej na przykładzie zawodów
Sposobem do rozwoju inteligencji emocjonalnej dzieci mogą być np. rozmowy o wykonywanych przez dorosłych zawodach. Opowiadając dzieciom o osobach, wykonujących mniej lub bardziej skomplikowane prace, warto się wspólnie zastanowić, jakie umiejętności należy posiadać, by zostać np. policjantem czy lekarzem. Możemy również poruszyć takie pytania jak: co taka osoba powinna umieć, jakimi cechami powinna się wyróżniać, by dobrze wykonywać swoją pracę, a następnie wspólnie poszukać na nie odpowiedzi. Aby lepiej zobrazować temat, warto posłużyć się zabawkami, np. klockami lub lalkami. Taka pogadanka połączona z nauką wzbogaci również słownictwo szkrabów.
Zabawy tego typu uczą maluchy patrzeć na świat oczyma innych ludzi. Dziecku łatwiej wówczas funkcjonować w grupie, jest empatyczne i chętne do pomocy. Celem takich aktywności jest także uświadomienie dzieciom, że w różnych sytuacjach ludzie mogą przeżywać i doświadczać stany emocjonalne, które mogą wyrażać za pomocą mimiki, gestów czy ruchu. Warto pokazywać je dzieciom, np. odgrywając wspólnie scenki, ponieważ poprzez takie zabawy dzieci przygotowują się do rozróżniania emocji przeżywanych przez innych. Uczą się również akceptować te, które różnią się od ich własnych uczuć.
Prawdą jest, że warto wykorzystywać dziecięcą ciekawość oraz naśladownictwo. Dużo można wówczas nquczyć dziecko i jednocześnie pomagać mu poznawać swiat
Zgadzam się w 100% z treścią artykułu. Dzieci uczą się przez obserwację dorosłych, moja córka bardzo lubi ostatnio bawić się w piosenkarkę czy nauczycielkę. Dzieci w pewnym okresie swojego życia lubią wcielać się w rolę dorosłych i my jako rodzice powinniśmy to wykorzystać przekazując dziecku odpowiednie wzorce zachowań.
Fajny artykuł. Sama prawda dzieci naśladują dorosłych i chca być tak jak oni.
wielu chłopców chce byż strażakiem czy policjantem, t dla nich bohaterzy, którzy pomagają ludziom