Jakie szczepienia dla noworodka, a jakie dla starszych dzieci należy wykonać?

Szczepienia dla noworodka i dzieci starszych dzielą się na obowiązkowe i nieobowiązkowe. Pierwsze należy wykonać w narzuconym odgórnie terminie. Wakcyny mają za zadanie chronić przed groźnymi schorzeniami i uodparniać, likwidują lub powstrzymują także potencjalnie śmiertelne choroby albo niebezpieczne wirusy. Dzięki szczepieniu powszechnemu bezpieczne są także osoby nieszczepione – zbyt młode, by przyjąć wakcynę albo cierpiące na schorzenia uniemożliwiające jej zastosowanie. Zatem jakie szczepienia dla noworodka, niemowlaka i starszego dziecka warto wykonać?

Kalendarz szczepień obowiązkowych dziecka

Kalendarz szczepień obowiązuje wszystkie dzieci i terminy wizyt powinny być przestrzegane. Jeśli rodzic zapomni o stawieniu się z maluszkiem na szczepienie, przypomni mu o tym list z przychodni. Uchylanie się od tego obowiązku może skończyć się wysoką grzywną.

Z wakcynacją stykają się już rodzice noworodków. Małe dzieci bardzo szybko obejmowane są programem szczepień i uodparnianie na najgroźniejsze schorzenia.

Jakie szczepienia dla noworodka i niemowlaka?

Pierwsze zastrzyki, podawane jeszcze na oddziale noworodkowym w szpitalu, wykonywane są przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby (WZW) typu B oraz gruźlicy.

Wakcyna WZW wymaga trzykrotnego podania domięśniowego: u noworodka, później 6-8 tygodni po pierwszej dawce (2 miesiąc życia), a następnie, gdy malec skończy 7 miesięcy. Druga dawka tej szczepionki podawana jest z DTP, czyli wakcyną przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi. W drugim miesiącu życia dziecko otrzymuje także szczepionkę przeciwko Haemophilus influenzae typu B (Hib). To bakteria, która wywołać może ciężkie zakażenia układu oddechowego i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

W 3-4 oraz 5-6 miesiącu życia dziecko czekają kolejne szczepienia przeciw DTP, Hib i polio.

Jakie są obowiązkowe szczepienia dla dzieci powyżej roku?

Dziecko po skończeniu 1 roku życia rzadziej musi odwiedzać gabinet lekarski w celu wykonania szczepień ochronnych.

• W okolicach 13-14 miesiąca czeka go szczepienie MMR przeciwko odrze, różyczce i śwince. Szczepienie to powtarza się, kiedy dziecko kończy 10 rok życia.
• W 16-18 miesiącu życia dziecko otrzymuje czwartą dawkę szczepienia DTP, wieloskładnikową szczepionkę IPV przeciwko poliomyelitis i ponownie szczepionkę na Haemophilus influenzae.
• W wieku 6 lat podaje się dawkę przypominającej wakcyny przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi, a także polio.
• Czternastolatkom wykonuje się szczepienia przypominające przeciw DTP, a wieku lat 19 powtarza się jedynie szczepienie przeciw błonicy i tężcowi.

Szczepionka przeciw pneumokokom

Od stycznia 2017 roku do kalendarza obowiązkowych szczepień ochronnych wpisano także wakcynację przeciw pneumokokom. Pneumokoki wywołują choroby górnych dróg oddechowych, są także częstą przyczyną zapalenia ucha środkowego, które skończyć się może głuchotą. Bakterie mogą dostać się także do krwi i doprowadzić do zapalenia płuc, opon mózgowo-rdzeniowych lub często śmiertelnej sepsy.

Kiedyś kosztowne i dobrowolne szczepienie, dzisiaj jest obowiązkowe dla dzieci od 6 tygodnia do 2 roku życia, jeśli urodziły się po 31 grudnia 2016 roku lub do ukończenia 5 roku życia, jeśli urodziły się przed 1 stycznia 2017 roku.

Które szczepionki wybrać?

Rodzice często głowią się, którą szczepionkę wybrać: jednoskładnikową czy skojarzoną (tzw. wieloskładnikową). Skojarzone zazwyczaj są dodatkowo płatne, ale zawierają bezkomórkowy (acelularny) składnik krztuśca. Szczepionka tradycyjna jest natomiast pełnokomórkowa, czyli zawiera całe komórki bakterii. Wakcynacje bezkomórkowe są lepiej tolerowane przez maluchy, rzadziej występują po nich powikłania, a mniej wkłuć oznacza mniej bólu i mniejszy stres dla maluchów.

Zanim pójdziemy zaszczepić dziecko…

Brzdąc musi być zdrowy, nie wolno więc ukrywać przed pediatrą informacji o nawet najmniejszych dolegliwościach: gorączce, katarze, kaszlu czy sygnalizowanych bólach.

Często największym problemem podczas szczepienia jest strach dziecka. Maluch, zwłaszcza ten, który pamięta nieprzyjemnie ukłucia, nie kojarzy gabinetu lekarskiego dobrze. Może zanosić się płaczem, a nawet próbować uciekać. Aby zmniejszyć strach brzdąca, warto przygotować się na wizytę szczepienną jeszcze w domu. Na przykładzie pluszaka lub ukochanej lali warto opowiedzieć, dlaczego szczepienie jest ważne, jak wygląda cały proces i zaznajomić malucha z działaniem strzykawki. Zaskoczenie i oszukiwanie dziecka tylko pogorszy strach przed wizytą w gabinecie.