Wakacyjna wycieczka do lasu wcale nie musi być nudna! Wchodząc do lasu, przenosimy się do magicznego świata pełnego zieleni, świeżych zapachów, śpiewu ptaków, spokoju i piękna. Jest to jednak dom wielu zwierząt, a niektóre z nich są niebezpieczne, dlatego bardzo ważne jest uświadomienie malucha o panujących tam zasadach. Jak przygotować dziecko do rozwijającej wycieczki po lesie?
Wycieczka do lasu – zasady
Przed wyruszeniem na wycieczkę do lasu warto porozmawiać z dzieckiem o tym, jak należy się w nim zachować.
- Idąc do lasu, pamiętaj, że łatwo w nim zabłądzić. Nie oddalaj się od opiekunów.
- Zachowuj się cicho, nie hałasuj, nie krzycz. W lesie żyje wiele zwierząt – nie przeszkadzaj im.
- Zwierzęta leśne lubią spokój. Spotykając nieznanego węża, jaszczurkę czy pająka, nie drażnij ich i nie prowokuj. Kiedy natkniesz się na gniazdo os lub szerszeni, nigdy nie rzucaj w nie patykami czy kamieniami, nie dotykaj go, tylko oddal się jak najdalej. Nie niszcz mrowisk ani gniazd ptaków.
- Nie baw się ogniem, nie rozpalaj ognisk (ognisko w lesie można rozpalać tylko w wyznaczonych miejscach i nigdy bez nadzoru dorosłych).
- Nie zaśmiecaj lasu, nie wyrzucaj papierów, butelek.
- Nie łam i nie uszkadzaj drzew, krzewów czy innych roślin. Nie rozdeptuj niejadalnych grzybów – to dzięki grzybom następuje obieg materii w ekosystemie.
- Nie zbieraj i nie jedz jakichkolwiek leśnych owoców oraz grzybów, których nie znasz. Mogą okazać się trujące.
- Wchodząc do lasu, zadbaj o nakrycie głowy, skarpetki i zakryte buty. Uchronią Cię przed niebezpiecznymi owadami, kleszczami itp. Pamiętaj, by po powrocie dokładnie obejrzeć ciało i skórę głowy. Jeśli znajdziesz kleszcza, należy go jak najszybciej usunąć (jednak nie samemu, tylko u specjalisty!).
- W pobliżu lasu umieszczane są specjalne tablice informacyjne, na których znajdują się ostrzeżenia o ewentualnych zagrożeniach lub o objęciu części lasu zakazem wstępu. Nie lekceważ tych informacji.
Bezpieczne wakacje w lesie a zwierzęta
Wchodząc do lasu, dobrze wiedzieć, jakie zwierzęta możemy spotkać na trasie spaceru. Jeśli będziecie cicho i dopisze wam szczęście, dojrzycie je z daleka. W polskich lasach można spotkać sarny, jelenie, zające, rysie, borsuki, lisy, dziki, jeże, wiele owadów i ptaków (bogatkę, kukułkę, szczygła, dzięcioła itp.). Najczęściej jednak zdrowe zwierzęta leśne unikają spotkania z ludźmi. Jeśli jednak w czasie spaceru spotkasz takie, które się nie boją, trzymaj się od nich w bezpiecznej odległości. Pod żadnym pozorem nie należy ich dotykać, ponieważ mogą być chore lub zarażone wścieklizną.
WAŻNE! Gdy znajdziesz martwe lub ranne zwierzę, powiadom o tym służby leśne.
Jak rozróżnić żmiję zygzakowatą od innego węża?
Jedynym jadowitym stworzeniem, którego należy się wystrzegać w naszych lasach, jest żmija zygzakowata. Jak odróżnić żmiję od popularnego zaskrońca czy gniewosza plamistego?
Żmija zygzakowata ma na grzbiecie charakterystyczny zygzak nazywany „wstęgą kainową” (niestety nie zawsze jest on widoczny). Płaska, jednolita barwowo głowa o trójkątnym zarysie jest wyraźnie szersza od reszty ciała. Wchodząc do lasu, dobrze jest pomyśleć o wysokich butach (najlepiej kaloszach), a także o jakimś kijku, którym należy stukać o ziemię. Żmije, podobnie jak inne węże, są głuche, ale wyczuwają drgania. Uderzając kijkiem o ziemię, zawiadamiamy je, że ktoś się zbliża. Żmije uznają to za nadchodzące zagrożenie i przeważnie uciekają. Cechą odróżniającą żmiję w stu procentach od innych węży jest pionowa źrenica oka. Oczy żmii są koloru czerwonego. Nie zalecamy jednak podchodzić do nieznanego węża zbyt blisko, by się o tym przekonać.
Barwa zaskrońca zwyczajnego jest najczęściej szarozielona lub brązowozielona, rzadko z drobnymi, ciemnymi plamami. Cechą charakterystyczną tego węża są dwie duże, półksiężycowate, żółte lub pomarańczowe plamy z tyłu głowy (za skroniami – stąd jego nazwa), zwykle czarno obrzeżone. Brzuch ma białawy, z nieregularnymi, ciemnymi plamami. Zaskroniec ma mało wyraźne zwężenie między głową a ciałem – to ze względu na brak gruczołów jadowych (u żmii znajdują się one tuż za oczami).
Barwa ciała samców gniewosza plamistego (miedzianki) jest rdzawobrązowa lub brązowa, natomiast u samic szara lub gliniastoszara. Na głowie oraz częściowo na karku gada znajduje się plama w kształcie serca lub podkowy w kolorze ciemnobrązowym. Po bokach nozdrzy przebiega ciemnobrązowy pasek, który następnie przechodzi w przedłużający się przedni odcinek ciała. Wąż ten jest całkowicie niegroźny, nie posiada jadu. Od żmii odróżnia go okrągła źrenica oka, łagodnie zaokrąglony pysk oraz słabo odgraniczona od reszty ciała głowa.
Ślady zwierząt leśnych
Spacer po lesie to świetna okazja do zabawy w leśnego detektywa i tropiciela. Dziecko może obserwować w naturalnym środowisku życie mrówek, żuków, owadów, ptaków, a także zapoznać się ze śladami i tropami leśnych zwierząt.
Poniżej zamieściliśmy tropy zwierząt, na które można natknąć się w czasie wycieczek do lasu. Takich śladów najlepiej jest wypatrywać w czasie zimowych spacerów, ponieważ na śniegu są one doskonale widoczne.
Planujesz wakacje nad wodą albo w górach? Koniecznie dowiedz, jakie przygotowania podjąć, by były one w pełni bezpieczne!
Świetny artykuł 🙂 Ważne wskazówki dla małych leśnych wędrowników. Tabelka tropów zwierząt – idealna dla wczesnej edukacji Maluszków 🙂 My z synkiem narazie odwiedzamy parki, ale wszystko przed nami 🙂
Spędzanie czasu w lesie jest bardzo dobrym pomysłem, jednakże trzeba przestrzegać podstawowych zasad bezpieczeństwa dziecka
My mamy las blisko domu nieraz bawimy sie tam w podchody spacerujemy z wózkiem
znakomity artykuła, a Wesołek to wspaniały członek wypraw dziecka
xd