Grupowe zabawy podwórkowe, samochodzikami czy lalkami, gry, kolorowanie, aktywność sportowa tudzież wspólne posiłki z rówieśnikami na stałe zagoszczą w życiu przedszkolaka. Żeby jednak nie narażać dziecka na szok poznawczy, o jak najliczniejsze kontakty z rówieśnikami warto zadbać zanim przekroczy próg przedszkola. Dzięki temu brzdącowi będzie o wiele łatwiej odnaleźć się w dużej grupie. Jak pomóc dziecku w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami i przygotować do wejścia w życie większej społeczności?
Świadomość emocji
W wieku trzech lat rośnie u dzieci świadomość własnych emocji, z którymi zapoznaje się od pierwszych miesięcy swojego życia. Dzięki znajomości uczuć maluch szybciej się uspokaja i potrafi zaadaptować się w grupie. Trzyletnie dziecko zazwyczaj potrafi nazywać emocje i rozpoznawać je nie tylko u siebie, ale także u innych. Dzięki tej świadomości maluchowi o wiele łatwiej jest odnaleźć się w grupie rówieśniczej.
Warto jednak pamiętać, że dziecko w tym wieku nie dysponuje pełną wiedzą na temat uczuć, dlatego warto z nim często o nich rozmawiać, powiększając tym samym jego kompetencje w tym zakresie.
Empatia
Dzięki pełnej gamie emocji, którą zna maluch, chętnie weźmie on udział w zabawie z pluszowym misiem lub lalką. Naśladując rodziców, zapewni zabawkom bezpieczeństwo i troskliwą opiekę. Takie odwzorowywanie troski, którą dziecko otrzymało od swoich rodziców, sprawia, że rozwija się u niego zdolność do empatii i chęć pomagania innym. Wpływa to pozytywnie na kształtowanie się charakteru i umiejętności interpersonalnych dziecka, dzięki którym łatwiej odnajdzie on swoje miejsce w grupie rówieśniczej.
Zabawy z rówieśnikami
Trzy latka to także doskonały okres na rozpoczęcie lub zintensyfikowanie zabaw dziecka w grupie. Maluchy w kontaktach z rówieśnikami znajdują okazję do porównywania się z innymi, a także, aby lepiej dopasować się do grona kolegów, do rozwoju nowych umiejętności. Jak najwcześniejsze kontakty z dziećmi w tym samym wieku uczą najmłodszych współpracy i zabawy w grupie, w której od tej pory aż do skończenia edukacji będą zmuszone przebywać na co dzień. Warto zatem zadbać o odpowiednie przygotowanie dziecka do współżycia w społeczeństwie, zwłaszcza jeżeli może się to odbywać za pomocą świetnej zabawy!
Pamiętam mój syn obawiał się dużych nieznanych grup- powoli oswajalismy jego strach przez kontakt z rówieśnikami ale tak naprawdę problem skończył się kiedy syn zaczął chodzić do przedszkola, poznał dzieci i kiedy wychodziliśmy na plac zabaw nie bał się podejść do grupy już bawiących się dzieciaków. Przetrwaliśmy ten okres strach i buntu nic na siłę bo to przynosi odwrotny skótek.
Wydaje mi się że też istotne jest to aby dać dziecku czas na odnalezienie się w nowej sytuacji i otoczeniu. Rodzic powinien wspomagać a często obserwuje jak rodzice wręcz zmuszają dzieci do podjęcia aktywności z innymi. Jeżeli dziecko ma problem z adaptacją to można np dać pomysł fajnej zabawy. Rodzic może coś podpowiedzieć czy zachęcić. Podczas zabawy szybko nawiązuje się nic porozumienia.
Ławiej mają dzieci, które mają rodzeństwo, czasami dziecku ciężko jest zaakceptować fakt, że musi się podzielić zabawką,że musi chwilę poczekać, aż inne dziecko skończy zabawę, dla dzieci nauka przebywania w grupie może być trudna i stresująca, ale na pewno dużo uczy